ای رحمة للعالمین  ( صلی اله علیه و آله ) لعلک باخع نفسک الا یکونوا مؤمنین . سوره شعرا آیه 3 ؛ چقدر بزرگی و دوست داشتنی ، این آیه همیشه دیدن تو را برایم رؤیایی تر می کند .از کودکیم تو را با محمد امین در کتابهای درسیم شناختم و حال در قله آرزویم ، ای پیام آور مهربانی ! آیا میتوانم روزی زیارتت کنم ؟! ای کاش دوباره مبعوث می شدی ! که دوباره هبل و عزی بر پا شده ، و بت پرستی جایگزین یکتا پرستی ؛ مگر نه اینکه ارزشها بی ارزش شده اند و جادوگری و ساحری ارزش ! در دنیایی که ابولهب ها منصب بگیرند و ابوجهل ها دایه دار دموکراسی و حقوق بشر ، دوباره پیامبر می خواهد ! یا جانشینی از سلاله پاکت ! چه کرده ایم که او هم نمی آید !
غریب مادر حسن ( علیه السلام ) دلم  را به پنجره های بقیعت گره زده ام . کی این عقده ها باز می شود ؟ ای عزیز زهرا (سلام اله علیها ) بدن تیر آلودت بلندترین فریاد شیعه است ! ای اسوه صبر ! وقتی شنیدم که فرمودی اگر به تعداد انگشتان دستم یار داشتم قیام می کردم ، به این فکر افتادم ، چه بسا بسیاری از ما مدعیان تشیع که در یاوری اماممان مصمم نیستیم !
یا سریع الرضا ( علیه السلام ) چه افتخار بزرگی است وجود امام رحمت در کشور ما . و چقدر آوردن نام یا علی بن موسی الرضا (علیه السلام ) آرامش بخش است و بارگاه غریبش که مختلف الملائکه است ؛ و غریب از آن جهت که به زیارت امام می رویم که خود را‌‌ آرام کنیم و حاجاتمان رابگیریم . آیا شما برای به قصد زیارت و میهمانی به حرمش می روید ؟!
و چه حیف و تأمل آور که امامان ما کشته هم کیشان خود بودند ( به ظاهر مسلمان بودند ) و جهالت مردم زمان خود ! نکند بعد از هزار و چهار صد سال هنوز هم پیامبر (صلی اله علیه و آله ) خود را نشناسیم  و عقل خود را مقدم بر وصیت پیامبر (صلی اله علیه و آله ) بدانیم و سقیفه را تکرار کنیم !   نکند مظلومیت امام حسن (علیه السلام ) تکرار شود  و حقیقت تیر باران !   نکند به جای اینکه بزرگ شویم ؛ بجای تلاش برای رسیدن به نور ، نور را از بین ببریم و غرق شویم در تاریکی جهلمان ! و ولایت رضای آل اله را به زرها و وعده وعیدهای هارونها ترجیح دهیم !